خیلیها میگویند که باران باوجود پدر و مادری هنرمند باید زودتر به این جایگاه میرسید و نسبت به همسن و سالهایش خیلی پله پله بالا آمده است.اما باران خود میگوید که دوست ندارد فقط دیده بشود بلکه دوست دارد حرفه ای باشد و اعتقادی به سوپر استار شدن ندارد: (( نمیخواهم شعار بدهم، ولی به واقع دلم نمیخواهد ، چون سینما برای من یک هدف نیست، بلکه وسیله ای برای رسیدن به هدف است )) .
باران دختری مسئولیت پذیر است و اعتماد بنفس عجیبی دارد.او معتقد است که بازیگر خوب کسی است که هرگاه مقابل دوربین می ایستد فکر کند که اولین سکانس فیلمبرداریش است .باران میگوید که پدر و مادرش نقش مهمی در ورود او به سینما داشتند ولی معتقد است که اگر لیاقت داشته باشد، میماند و اگر پتانسیل داشته باشد بیننده را جذب میکند و درست هم گفت، حتما لیاقت داشته که در دو فیلم کاندید جایزه شده است و یکی را برد.باران در مورد خصوصیت یک دوست میگوید: دوستی خوب است که معرفت داشته باشد.او اهل ورزش هم هست و تنیس بازی میکند اما دو سال است که ورزش نمیکند.او میگوید بهترین دوستانش پدر و مادرش هستند.
باران در مورد فیلم خون بازی که در آن جایزه گرفت میگوید: (( در این فیلم به معنای واقعی کلمه صادقانه بازی کردم، در مورد فیلم و زندگی معتادین تحقیق کردم و با کسانی که ترک کرده بودند صحبت کردم و حتی در جلسات ترک اعتیاد هم شرکت کردم و البته پزشکان هم به من کمک کردند. من در این فیلم به معنای کامل ترس را احساس کردم و متوجه شدم که این اتفاق چه قدر راحت برای انسانها رخ میدهد و فقط یک لحظه است و در واقع اعتیاد انسان را تبدیل به حیوان میکند )).
جایزه باران کوثری یک دستگاه سمند بود و البته پس از دریافت سیمرغ دستمزدش هم بالا رفته است.او هم اکنون (اسفند 85) به همراه مادرش در آمریکا بسر میبرد و باید دید در آینده چه کارهائی انجام خواهد داد